Een week na de operatie

Morgen is Kai al weer een week thuis en daarom weer tijd voor een korte update. Sinds afgelopen vrijdag is Kai gaan eten en drinken zonder over te geven. Alles moet nog vloeibaar en zacht zijn dus hij eet voornamelijk vla, slagroom, knijpfruit, noedels, poffertjes, etc. Je merkt aan Kai dat hij nog echt moet wennen aan de nieuwe situatie in zijn mondje.

Sinds zaterdag heeft Kai enorme nekpijn. Spierpijn in zijn nekje. Dit komt omdat hij tijdens de operatie anderhalf uur achterover heeft gelegen en de plastisch chirurg zei ook nog dat ze in zijn keeltje rondom de nekwervels hebben gewerkt en dat hij daar ook pijn van kan hebben. Sinds vandaag gaat het wel wat beter maar hij kan niet echt rechtop kijken. Beetje zielig eigenlijk wel. Dus we smeren maar met SRL gelei en geven hem toch nog maar paracetamol.

Afgelopen dinsdag zijn we op controle geweest en de arts was tevreden. Dat hebben we maar gevierd met een ijsje bij de MacDonalds. Nog een weekje zacht eten en dan kunnen we weer langzaam gaan beginnen met wat andere dingen. De komende weken ook nog geen logopedie. En deze week ook nog maar even niet naar ‘Babbel’ en naar het KDV. Mama is nog lekker thuis.

Via deze weg willen we ook iedereen bedanken die meeleest en meeleeft d.m.v. reacties op de blog, kaartjes, cadeautjes, appjes, bezoek. Super bedankt allemaal. Kai vind het lastig om er mee om te gaan maar hij geniet er wel van hoor.

De eerste dag thuis

Vanmorgen werd je om 9 uur wakker en eenmaal beneden gaf je aan dat je wel wat wilde eten. Je koos voor een fruitzakje een een glas water. Maar je moest ook je antibiotica hebben. En dat vindt je echt heel vies. Mama moest praten als brugman. Maar na wat moes heb je het toch maar ingenomen en daarna een glas water opgedronken. Super goed zeg. Mama was er blij mee. Oma kwam op bezoek en jij lag lekker tv te kijken. Rond half elf leek je weer misselijk te worden en inderdaad alles kwam er weer uit. Ook heel veel slijm erbij. 

Ik heb contact opgenomen met de poli plastische chirurgie wat te doen en daar begon de onduidelijkheid over wie dit nu had voorgeschreven. Na veel overleg moest ik maar contact opnemen met de kinderarts. Zo gezegd, zo gedaan en daar moest ook weer overlegd worden en dat kon nog wel even duren. Kai heeft vandaag veel geslapen en na het spugen duurde het lang voordat hij het weer aandurfde om wat te drinken. Maar vanmiddag heeft hij toch twee glazen drinken opgedronken en twee spekkies opgegeten. 

Rond vier uur belde de kinderarts mij terug en mocht Kai stoppen met de antibiotica. Fijn voor hem zeg. Hopelijk gaat het eten dan ook snel beter. En ja hoor inderdaad rond vijf uur vroeg ik of hij noodles wilde en dat wou hij wel proberen. Hij heeft er lekker van gesmuld met kleine muizehapjes en daarna nog vla met slagroom. En toen begon hij ook weer wat meer ‘te leven’. Hij begon wat te kletsen en te vertellen en we zijn blij dat hij erg goed zijn best heeft gedaan. En alles is er in gebleven. Dus een goede afsluiting van de dag. Kai is lekker gaan slapen vanavond. 

Weer thuis

Gisteren zijn we echt naar huis gegaan. ‘S Middags zijn Kai en ik na zijn slaapje naar beneden gegaan en hebben we lekker een ijsje buiten gegeten. Kai was op dat moment in goede doen. En hij heeft genoten van z’n ijsje. Toen we binnen waren wilde hij weer graag een ijsje. Ik dacht ach waarom ook niet. We zien wel waar het schip strandt. Nou op de vloer dus…..nadat het tweede ijsje op was moest Kai ineens enorm overgeven. Gelukkig op de vloer. Ik werd even bijgestaan door een alleraardigste meneer en de huishoudelijk medewerker was snel ter plekke. Weer op z’n kamer heeft Kai weer lekker op z’n bed gelegen. Ik kan de schuld geven aan de ijsjes maar de antibiotica doet hem ook niet goed. De afgelopen dagen was Kai steeds misselijk (pijn in z’n maag en buik) na het innemen van de antibiotica. En volgens mij werd hem daardoor enorm de zin in wat te eten en drinken ontnomen. 

Mama is alles in gaan pakken en rond 18 uur kwamen papa en Yue Lin ons ophalen. En een half uurtje later waren we lekker thuis. De kinderen hebben nog even lekker gespeeld en toen fijn slapen in je eigen bedje. Kai heeft redelijk goed geslapen. Wel af en toe wakker en het grootste gedeelte van de nacht tussen papa en mama in. 

Dag vier

Inmiddels is het al weer donderdag. Gisteravond hebben jullie geen update gehad. Is me niet gelukt sorry. Is nogal een druk leven hier.

Gistermiddag heeft Kai zowat de hele middag geslapen. Rond half vier had ik hem wakker gemaakt omdat er bezoek was maar oh oh oh. dat had ik beter niet kunnen doen. Hij werd helemaal verkeerd wakker. Hij heeft echt drie kwartier hartverscheurend gehuild. En we kwamen er niet achter wat de oorzaak was. Uiteindelijk is hij van vermoeidheid weer in slaap gevallen. Rond zes uur kwamen Erik, Yue Lin en Kai zijn oma op bezoek en heb hem toen voorzichtig rond half zes weer wakker gemaakt. Het duurde even maar voordat ze er waren was Kai gelukkig goed wakker. Hij wilde uit bed en heeft heerlijk twee knakworstjes op gegeten. Dat was een hele mijlpaal. Daarna nog een raketijsje zowat helemaal op. Kai heeft een hele tijd met Yue Lin op de grond gespeeld. Hij voelde zich duidelijk goed. Mama ging na drie kwartier even de afdeling af met Yue Lin en Kai bleef bij papa maar dat vond hij niet grappig. Toen heeft hij weer heel hard gehuild. Hij vindt het prima als ik koffie ophaal maar beneden eten in het restaurant dat duurt hem te lang. Toen ik weer terug kwam was hij zo weer rustig.

Omdat hij ’s middags zo lang had geslapen had hij ’s avonds geen zin in slapen uiteraard. Nadat papa, Yue Lin en oma weg waren heeft hij nog tot 22.15 uur filmpjes gekeken. Ik ging hem een schone luier omdoen en toen kwam ik erachter dat zijn bed helemaal nat was. Zijn infuus had gelekt. Al een hele tijd waarschijnlijk want het bed was behoorlijk nat. Samen met de zuster alles weer verschoond en ondertussen viel Kai in slaap. Maar na een uurtje bleek alles weer nat en bleek dat het infuus niet meer goed zat. Na overleg met de kinderarts het maar verwijderd en geen nieuwe ingebracht. Een extra stimulans om goed te gaan eten en drinken. En het infuus zou er toch de volgende dag uit gaan.

Vanmorgen werden we rond acht uur wakker gemaakt door de voedingsassistente. En even later kwam de plastisch chirurg op bezoek. Deze heeft in zijn mondje gekeken en was weer tevreden. Wel zit er ‘beslag’ achter in zijn keeltje en daarom is het belangrijk dat hij nu goed gaat drinken ( en eten). De antibiotica gaat nog een aantal dagen door. En de pijnstilling lijkt voldoende nu. Er is nog overleg geweest met de kinderarts en die kan nu niet meer wat voor hem betekenen. We gaan het vandaag nog aanzien met Kai hier en Erik en ik zijn van mening om hem dan vanavond mee te nemen naar huis. Thuis heeft vast een positieve invloed op zijn herstel. Dus goed nieuws eigenlijk.

Kai is net onder de douche geweest. Lichtelijk onder protest maar hij is wel weer lekker fris.

Kai aan de knakworstjes

De nachtopstelling

De derde dag in het ziekenhuis

Vannacht hebben we gelukkig allebei weer goed geslapen. Kai is twee keer even wakker geweest maar hij sliep ook zo weer. De zuster heeft de zetpillen geven dus mama kon ook mooi blijven liggen. Rond half acht werden we beiden wakker. Kai was me aan het plagen, trok me aan m’n neus. Nog even soezelen en er toen maar uit. Mama was net in de kleren toen er een hele batterij aan artsen rond Kai zijn bed kwam staan. Een plastisch chirurg en …tig co-assistenten. Gelukkig heeft er maar 1 in zijn mondje gekeken. Dat ging al niet heel vanzelf zeg maar. Kai zijn koorts is weer flink gezakt gelukkig. Vanmorgen had hij 37.5. Nadat de hele delegatie weer vertrokken waren gaf Kai aan dat hij honger had en heeft een paar hapjes lammetjespap gegeten. En een paar slokjes chocomelk. Toen mama aan het ontbijten was kwam papa. Wat fijn dat hij er een poosje was. Mama heeft je bed verschoond en jij hebt toen even bij papa op schoot gezeten. Maar toen werd je helemaal verkeerd. Je was enorm boos. Vlgs de vpk kon dat ook komen van de morfine en dat dit afgebouwd was. Nadat papa weer naar zn werk is gegaan wilde Kai even uit bed en zijn we even naar de speelkamer gelopen. Daar heeft hij een kwartiertje gespeeld. De clinicclowns kwamen nog op bezoek maar Kai vond dit helemaal niet grappig. Mama wel haha.

Weer terug op de kamer heeft Kai een schoon shirt aangekregen en is de morfine gestopt. En als de morfine eraf is mag de monitor er ook af dus twee slangetjes minder. Kai krijgt nu alleen nog pijnstillers in zetpilvorm en antibiotica via het infuus. Kai heeft verder weinig zin in dingen te doen. Het liefst kijkt hij TV of op de IPad. Teveel aan hem zitten vindt hij maar niks. Wat eten en drinken betreft gaat het nog niet geweldig. Hij neemt af en toe een slokje. En hij heeft nog een stukje banaan geprobeerd. Straks wil hij een boterham. Maar dat zal ook wel weer een paar stukjes zijn. Eerder op de morgen ook al geprobeerd maar toen is het bij 1 stukje gebleven.

Ik hoop dat hij straks nog even in slaap valt en dat hij zich zonder de morfine steeds beter gaat voelen. Pijn in z’n mondje heeft hij niet zegt hij. Wel blijft hij maar buikpijn aangeven. Het zullen zijn darmpjes wel zijn. Rond de middag was de temperatuur 37.7.

We verblijven op een vierpersoonskamer waar we op dit moment helemaal alleen zijn. Er komt wel een nieuw kindje bij vandaag.

Koorts

​​Bah Kai heeft vanavond hoge koorts gehad. Vanmiddag heeft hij eerst nog een uurtje geslapen en verder grotendeels filmpjes gekeken en had hij weinig interesse in alles wat er om heen gebeurde. Mama kreeg bezoek van haar drie zussen en Meike rond twee uur. Nadat zij vertrokken waren werd hij wat levendiger. Misschien ook omdat de morfine naar beneden was gegaan en hij toen het verschil merkte. We hebben samen een stukje op de gang gelopen en zijn naar de gang gegaan waar het schisisteam net spreekuur had gehad. Kai heeft daar nog even gespeeld met de mooie muziekkast. Daarna zijn we naar de speelkamer gegaan waar hij nog even met de garage heeft gespeeld en mama heeft nog een boekje voorgelezen. Weer terug op de kamer was hij helemaal moe en is hij weer filmpjes gaan kijken. Oma kwam maar toen was hij echt heel moe en werd hij steeds stiller. Nadat opa en oma weg waren bleek Kai 39 graden koorts te hebben hij heeft een PCM zetpil gekregen en de vpk heeft met de plastisch chirurg overlegd. Zij is gekomen en heeft in zijn mondje gekeken en gelukkig zag het er rustig uit. Kai vond het echter helemaal niet grappig. Hij was helemaal over de rooie. De plastisch chirurg moest weer met de kinderarts overleggen omdat zij alleen maar over z’n mondje gaat. Een kwartier later kwam er een Co-assistent (lieve meid) en die heeft naar Kai zijn longen geluisterd en naar zijn buikje. Hier kwam gelukkig niks bijzonders uit. Maar er moest ook nog even een ‘echte’ kinderarts meekijken. Maar die was er snel klaar mee.  Kai blijkt dan nu een virale infectie te hebben in de bovenste luchtwegen. (Volgens de geleerden) moet vanzelf weer overgaan. Heb wel gevraagd of de antibiotica via het infuus mocht ipv oraal. Want dat vindt hij echt vreselijk. En ook omdat hij vandaag niet veel gedronken heeft is het infuus ook weer omhoog gegaan. Zo krijgt hij meer vocht binnen en kan hij hopelijk ook beter plassen. Want dat gaat ook niet heel geweldig. 

Mama zit ondertussen op haar slaapbank dit te typen en schijnt jarig 🎉te zijn. Ik lig direct naast Kai en dat is wel fijn. Verder heb ik zin aan chips, een wijntje 🍷en een hazelino🍰. Maar dit alles moet maar even wachten totdat Kai thuis is. We hopen dat we ondanks de rustige avond toch een goede nacht mogen maken samen. We gaan ervoor. 

Lieve groeten van Kai en Jessica 😘



Wachten, zitten, troosten…

Het is half vier en we zijn inmiddels een uur terug op de afdeling. Wat een lange ochtend was het. Rond 10.45 werd ik gebeld dat ik naar de uitslaapkamer kon komen. Daar aangekomen was Kai nog in diepe slaap. Zijn gezichtje zat behoorlijk onder het bloed. Want na de operatie hebben ze Kai even uit de narcose laten komen en toen was hij zo boos wakker geworden dat het weer hevig is gaan bloeden. Na wat medicatie was dat weer onder controle. De pijnmedicatie is toen ook wat opgehoogd. Daarna is hij naar de uitslaapkamer gegaan. Hier is hij trouwens liefdevol verzorgd. Vanwege de bloeding en omdat Kai ‘pruttelde’ in zijn keel moest hij langer op de uitslaapkamer blijven. Hij lag lekker onder de warmtedeken want hij was koud van de o.k. gekomen. 

Met vlagen werd hij steeds even wakker. Waarvan hij twee keer even rechtop heeft gezeten. Er waren ook wat zorgen over mij omdat ik er al zolang zat zonder eten. En drinken. Heb een glaasje ranja gekregen en een illegale koek van de verpleging. Haha, misschien zag ik wel pips om de neus. Nee hoor ik voelde me prima. Het was gewoon fijn om nu dicht bij Kai te zijn (en nu nog). Rond 14 uur mochten we terug naar de kinderafdeling, maar het werd uiteindelijk half drie voor we weer terug waren. Het ritje terug heeft hij ook niet meegemaakt. 

Hij sliep zo lekker en ik moest nodig naar de wc, dus ik dacht ik ga even snel….zal je zien wordt Kai uitgerekend dan behoorlijk wakker en was hij een beetje in paniek. Gelukkig was er een andere moeder bij die op de bel had geduwd. Toen ik terug kwam was hij alweer rustig. Maar bah dan baal je wel even. 

Rond vier uur was Kai even goed wakker en hij gebaarde dat hij drinken wilde. Kai heeft toen een ijsje opgegeten/opgedronken. En hij heeft even televisie gekeken. Na een klein half uurtje is hij weer in slaap gevallen. We hopen op een rustige avond.

Er zijn….en troosten

Een ‘illegaal’ koekje

Wachten.

Kai is op de operatiekamer

Afgelopen nacht heeft Kai goed geslapen. Wij, Erik, Jessica en Yue Lin zijn om 6 uur opgestaan om te ontbijten. Kai hebben we lekker laten liggen tot iets over half zeven. En toen had hij er helemaal geen zin in om eruit te komen. Om 7.15 uur waren we op de kinderafdeling en konden we direct naar zijn kamer. Kai verblijft op een vierpersoonskamer. Kamer 143. Hij vond zijn bed wel heel interessant. Want dat kan alle kanten op natuurlijk. Hij kreeg twee zetpillen, een paracetamol en een diclofenac zetpil. En hij ging daarna lekker in zijn bed liggen met z’n knuffel. Rond 7.45 uur gingen we naar de operatiekamer en papa en Yue Lin ging mee tot aan de deuren van de uitslaapkamer. Kai was nog steeds heel rustig. En mama eigenlijk ook wel. Na een dikke kus van papa en Yue Lin moesten we nog een poosje wachten op de ‘holding’. Daar kreeg mama een mooi blauw pak aan en een muts op. Ook knuffel ‘waf waf’ kreeg een mooie muts op. Helaas moesten we toen nog een poos wachten tot 8.15 uur. Toen konden we naar de operatiekamer waar bijna iedereen al stond te wachten. Kai klom zelf op de operatietafel en ging lekker liggen onder z’n blauwe deken. Er werd een filmpje voor hem aangezet en hij heeft rustig liggen kijken naar Bumba. Kai was wel heel stil. Hij had heel goed door dat er van alles ging gebeuren. Toen de anesthesist er was werd alles nog een keer doorgenomen. Toen kreeg hij z’n kapje op de neus en ook dat liet hij allemaal gebeuren. Supertrots ben ik op hem. Wat een bikkel onze Kai zeg. Nu wachten tot het klaar is. Het is nu 9.50 uur en ik verwacht dat ik binnen een half uur wel weer naar hem toe mag.